Nieoczywista oczywistość.

Dziś sobota. Idealny dzień by pokupować parę mebli do mieszkania i zaprowadzić tu jakiś ład. Tyle, że to ponad moje siły. Już nawet wpadłam na genialny wprost pomysł, że będziemy w bagażniku wozić ze sobą malutkie krzesełko rybackie i będę je sobie rozkładała w sklepach, ale z takim krzesełkiem będę mało mobilna :)


Takie małe sprostowanie. Pisząc o matuli mam tu na myśli nie moją mamę, która ma bardzo mgliste pojęcie co się u mnie dzieje tylko nieocenioną teściową, która od pewnego czasu ma ze mną krzyż Pański. Nie wiem, co by było gdyby nie ona. Najgorsze, że to ona teraz ma prawo oczekiwać opieki swoich dzieci i to jej się należy odpoczynek, a perfidny los sprawił, że póki co role się odwróciły.

Od poniedziałku na pobranie krwi nie będę musiała przechodzić przez ulicę, bo będzie do mnie przychodziła pielęgniarka. W sumie dla mnie to ogromne ułatwienie.
Jeżeli w tym ogólnym bałaganie uda nam się znaleźć jakimś cudem moje ubezpieczenie, to chyba podjedziemy do szpitala, co by  mnie ktoś osłuchał. Może płyn w opłucnej mi się zwiększył albo to jakieś zapalenie płuc a ja z tym nic nie robię. Bo kaszlę i charczę okrutnie, na tyle, że słychać z góry i z dołu westchnienia sąsiadów :)
Królomiś poszedł z babcią na spacer. Bidulka od paru dni nigdzie nie wychodziła tylko " pilnowała mamy". Rany, jak ja bym z nią i z Michałem chciała się przejść jak kiedyś nad staw, zaliczyć "ciuchy", zrobić zakupy.  Jak normalny człowiek. No i przede wszystkim wybierać meble, piekarnik, zlew i całą resztę.

Michał zamówił mi na allegro (tylko się nie śmiejcie) - małe krzesełko na kółkach, co by się móc swobodnie przemieszczać choćby do łazienki czy kuchni :) Wiem, wiem, chodzić też muszę i zdaję sobie z tego doskonale sprawę więc obiecuję że tego nie zaniecham, bo będzie jeszcze gorzej.

A, nie pisałam że mamy szczekającą lodówkę:) Najśmieszniejsze jest, że do instrukcji obsługi producent dołączył obrazkową książeczkę z pingwinkiem, który wydaje wszelkie możliwe hałasy, jakie może wydawać lodówka :) Dobre:).

A, facet od kuchni znów się wykiwał i niby teraz ma się pojawić w poniedziałek. Dobry. Miesiąc poślizgu. Brak słów.

Aj, zapomniałabym. Michałowi udało się dodzwonić do NFZ-u! Wniosek trafił do nich przed paroma dniami, prywatnych w ogóle nie biorą pod uwagę.  Dowiedział się, że to nie jest takie oczywiste, że mi przyznają tę refundację (!) i że prawdopodobnie moją sprawę będzie jeszcze rozpatrywał Konsultant Krajowy. Jakiś koleś sobie będzie kalkulował, ile mi potencjalnie zostało życia i czy jest sens ładować we mnie taką kasę. Ciekawe ile warte jest wg niego moje życie?  Dodatkowy pech, że zbliża się koniec roku, a oni już pewnie kasy nie mają i mogą przeciągać sprawę do stycznia. Ehś. Cudownie.

Dawno nie było nic muzycznie. Dobrego weekendu.

http://www.youtube.com/watch?v=TZZ4LsvzI50